ΘΕΑ..

ΘΕΑ..

Του μέλλοντος αιώνος ο λόγος που θα πέσει όπως ώριμο φρούτο
Μες την καρδιά της μέρας

Αυτό το σκηνικό από πόλεις που ρημάζουν
τα τρομαγμένα μας ουσιαστικά

Έτσι όπως λαχανιάζουν και τα ατίθασα άλογα του νου σου

Να σωπαίνεις πολυσήμαντα αγνοείς

Φεγγάρι έξω στα ρηχά της νύχτας

Και των μουσικών οι οξείες καρφωμένες κάπου εκεί, στην άδεια παραλία

Μία θεά περπατάει γυμνή

Όπως από τα κύματα να αναδύθη’

Πάνω στην ξαφνική ώρα
των αρωμάτων
Του δειλινού-

Πώς σε μαγέψανε!