Πίσω από τον παλιό εθνικό δρόμο

86.

Πίσω από τον παλιό εθνικό δρόμο
είναι τα σπίτια με τις φθαρμένες προσόψεις, τα εγκαταλελειμμένα βενζινάδικα
και τα λουλούδια στις αυλές που κάνουν την αντίσταση θρησκεία.
Τα πρωινά
ο ήλιος καίει πάνω στις μισογκρεμισμένες μάντρες που κλονίζουν την ευθεία
της ερημικής, παρατημένης στην μοίρα του χρόνου, δημοσιάς.
Κάτι γερασμένοι άνθρωποι που σαν τα πουλιά θα κελάηδησαν
αλλά σε άλλους χρόνους.
Και ένας αέρας- λίγος πάντα- που παίζει
με των δέντρων τις σκονισμένες φυλλωσιές.
Τον χειμώνα
η ανάμνηση γίνεται βασανιστική-
η ανάμνηση της νιότης που δεν ξεχνάει τα προικιά της.
Τα παράθυρα ανοίγονται σπάνια και κάτι φορές
προβάλει πίσω απ’ το παλιό δρομάκι ο ουρανός
που τον έχει ο ήλιος πυρώσει –
λες να δεχτεί
να παίξει στην καινούρια της ζωής κωμωδία..