...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

12 Μαρτίου 2010

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΡΑΦΕΙ..

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΡΑΦΕΙ..

Σου χαρίζω κι εκείνα που σου χαρίζω
είναι από ποιότητα ψυχής-
τόσο
που να μην καταλαβαίνεις κιόλας
πόσο πολύ με βασανίζουνε.. και μπορώ
να σε μαθαίνω ακόμη και όταν
δεν μου μιλάς γιατί ένα οχυρό των ανέμων σιγά
σιγά και λίγο λίγο γίνεσαι-
όταν σε φθείρει,
σαν ένα βότσαλο η θάλασσα,
η ζωή..

Κατέχω και ανασκευάζω τα επιχειρήματα σου:
να περπατάς μ' έναν ήλιο στην σκέψη, έναν θεό
που μάχεται να παραμείνει ωραίος.
Και γίνεται
να μην με ξέρω ποτέ- γιατί τώρα
που με τις λέξεις μου ευθείες κατορθώνω
φωτός-
μόνο η τεθλασμένη έχει νόημα
ζωή..

2 σχόλια:

Obsidian είπε...

...και κάθε κορυφή να πληγώνει την αόριστη υφή
και κάθε κραυγή να υπόσχεται αυγή



(υ.σ. ωραίο το σπίτι σου, οικείο)

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Να είσαι καλά! Ευχαριστώ για την επίσκεψη!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου