...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

9 Αυγούστου 2011

ΜΕ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΨΙΛΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ..

 

 

Από άνθρωπο σε άνθρωπο- τι δρόμος..
τι δυσκολία επικοινωνίας.. σφιχτά έχουν
κλειστά παραθυρόφυλλα- δεν εμπιστεύονται κανέναν.

Εγώ τρώω- ευαισθησίες φωτιές
νομίζοντας θα δικαιώσω το γινάτι μου.

Σ’ ένα λίγο υπήρξα-
κάτι που να μην το νιώθουν όλοι..
Πατρίδα μου πικρή
έψιλον και λάμδα και άλφα
και τέλος του στραμμένου προς τον ουρανό ωμέγα..

Πέστε μου με τούτα τα ψιλά της γλώσσας
μέσα στις τσέπες μου τι αγοράζω…



10.1.2008

5 σχόλια:

nameliart είπε...

Ω! Μα το σύμπαν… Αμφέβαλες ποτέ;

Από τα ανοιχτά παραθυρόφυλλά μου,
στους πρόποδες του Υμηττού,
εδώ και λίγη ώρα βλέπω μία πορφυρή δύση πάνω απ’ το ήρεμο λεκανοπέδιο … είμαι στο γραφείο παραδομένη σε μια «στοργική» κόπωση
που μ’ άφησε να διακρίνω κάπου στον ορίζοντά σου
τα «έψιλον και λάμδα και άλφα» σου …

Καλησπέρα Στρατή!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλησπέρα Μελίνα!
Ωραία πνέει ο Αυγουστος!

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Και με λίγα γράμματα αγοράζουμε καμιά φορά τα Πάντα !!!( όσα εμείς θεωρούμε Πάντα )
Πανέμορφες οι δημιουργίες σου ποιητή !!! καλό βράδυ !!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Δέσποινα Γιαννάκου

ναι Δέσποινα

και δεν πρέπει να προδίδουμε τα γράμματα
και τις λέξεις..

Καλό σου βράδυ!

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Εννοείται..
τις κρατάμε σαν φυλαχτό !!
είναι κομμάτι μας είναι η ψυχή μας !!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου