...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

18 Νοεμβρίου 2011

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΤΑΚΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ..



Α.

Πίσω απ’ τα δάση της οξιάς είναι οι πόλεις με τις διπλόριχτες στέγες.
Θλιμμένες σαν να τις μάλωσε η χαμηλή συννεφιά.
Ραγίζονται οι δρόμοι τους. Η υγρασία τις ακουμπά.
Και στα χωράφια λίγο παραέξω είναι μια ρίζα φτωχή
μιας ελπίδας που με κόπο φυτρώνει.
Στον εθνικό δρόμο μακροσκελείς νταλίκες όπως οι στίχοιι      
Ζαλίζονται να ταξιδεύουν μες το μουχλιασμένο πρωί.
Θάμνοι χαμέρπουν όσο το μάτι σου πάει.
Αν υπήρχε μουσική θα ήταν θλιμμένη.
Άφησα την καρδιά μου πίσω- η καρδιά μου είναι θλιμμένη.
Λέαινα που έχει μία τόλμη φλογερή..

                                                           Σκόπια.. 10.11.2011

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Ενα οδοιπορικό χαρίζει πάντα εμπειρίες μα κάνει και πιο νοσταλγικές τις επιστροφές ..
Καλώς μας ήρθες ποιητή !!
Γλυκιά καληνύχτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Δέσποινα

ένα οδοιπορικό γεννά τόσες εικόνες στο μυαλό όσο και σε ξελογιάζει θέλοντας να σε φτάσει στην χώρα της Έκπληξης!
Καληνύχτα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου