...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

28 Δεκεμβρίου 2011

Τώρα ακούγομαι που φλυαρώ σαν μια μονότονη παλιά φυσαρμόνικα


Έφαγα κι ήπια και στερέωσα το χάος επί των δικών μου λέξεων
Άγγιξα ένιωσα την ηδονή
Κατά πως κάνουν οι θεοί μες τις μυθολογίες τους.
Όσοι θέλουν να ταξιδέψουν την νύχτα
Κουκουλώνονται ζεστά πανωφόρια, φορούν αλλιώς την ψυχή τους
Λησμονούν τον έρωτα.
Τάισα την μοναξιά μου μελάνι.
Ένιωσα να φλέγεται το σύμπαν
Το μέσα και το έξω μου.
Τώρα ακούγομαι που φλυαρώ σαν μια μονότονη παλιά φυσαρμόνικα
Που την παίζει ένας άστεγος στον σταθμό ενός τραίνου..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου