...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Φεβρουαρίου 2012

Ονειρεύομαι επαναστάσεις…


Ονειρεύομαι επαναστάσεις από το μέρος των ρόδων
Χορτασμένες φαμίλιες που δεν έχουν χρεία να πολεμούν
Αρωματικές σκέψεις που ξορκίζουν την βλάσφημη κατάθλιψη
Ονειρεύομαι γαλήνη ψυχής

Τόσο εθελούσια στον έρωτα των λέξεων παραδόθηκα
Που ανιχνεύεις το μπαρούτι της περισπωμένης επάνω μου
Είμαι πιο νέος απ' ότι ήμουν ποτέ μου

Μια κιθάρα ακομπανιάρει το φεγγαρόφωτο κι εγώ σου λέω
Τα μυστικά της καρδιάς μου όπως ο άνεμος τα φέρνει
Στης κάμαράς σου τον ψίθυρο

Τα πληκτρολόγια είναι σαν δαγκωμένα χείλια
δεν θα μπορέσουν να πουν πόσο πολύ εγώ να το ξέρεις σ' αγάπησα
Ταλανίζοντας την έρμη ζωή μου
Γύρω από μια χίμαιρα που μ' οδηγούσε στο λάθος..

                                                      14.2.2011


2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Επαναστατικό ακόρντο λέξεων..
γιατί και η ζωή είναι Ποίημα !!
Καλό βράδυ Ποιητή

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Δέσποινα

όλοι συμμετέχοντες σ' αυτό το γλυκό σκληρό πικρό ποίημα..
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου