Μέσα μου πάντα δραστήριος ο κλέφτης
Καρπώνεται όλη την ευαισθησία μου
Δεν που ξημέρωσε κι ας μην κοιμάμαι βλέπω
στον ουρανό άστρα γυμνά κι απέριττα όπως μια μακρινή
ζώσα θρησκεία.
στον ουρανό άστρα γυμνά κι απέριττα όπως μια μακρινή
ζώσα θρησκεία.
Ό,τι μου έδωσε η Αλήθεια μου το παίρνει
Αρώματα των ιδεών, λουλούδια της πραγματικότητας
Και προσηλώνομαι σ’ εκείνο το πιο μακρινό φεγγάρι
Να δω να μου χαμογελάς Θεέ..
22.4.2012
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Μ' αρέσουν οι λύκοι. Καίριο το ποιηματάκι. Keep looking...
Κοιτώντας φυσικά τα άστρα γεννήθηκε αυτή η χαλάστρα...
Την καλημέρα μου Χρύσα!
Keep walking...
(μακρυά απ' το ουίσκυ όμως)
Το Χαμόγελο πάντα ανταποκρίνεται στο Χαμόγελο...
;-)))
Α ρε Κάκια
έχς ξεφύγ'...
...ως οφείλει ο καθένας να ξεφεύγει, Στρατή...
Σε νιώθω να περι-πλανάσαι Κάκια από την φιλαυτία σου στην φιλαυτία σου..
Καλό δρόμο- τρόπο.
Ζεις οδυνηρά σε μια ονειρική πραγματικότητα μιας αρρώστιας τυπου facebook..
Άμε σ’ αυτούς που αγαπάς και άσε με να βαδίζω τον δικό μου δρόμο..
Και στο φινάλε, αν δεν σου αρέσουν τα γραμμένα μου, μην με διαβάζεις..
Είσαι λιγάκι ψεύτικη ή μου φαίνεται;
Και ναι…. Είμαι καλύτερο παιδί από σένα. Αναμφίβολα.
Το ξέρεις κι εσύ άλλωστε. Νομίζω έχεις ψυχική νόσο.
Ψάξτο.
Δεν είσαι επικίνδυνη- ανόητη και ματαιόδοξη είσαι.
Κάθε που κοιτάζουμε το Φως η γαλήνη μέσα μας φωλιάζει..
Ευλογία η παρουσία των ανθρώπων..
κι εμείς που τους αγαπήσαμε ..εμείς..
γι αυτό που είναι κι όχι γι αυτό που θα θέλαμε...μετράμε πάντα τα "υπέρ" που μας είχαν κάνει να μείνουμε δίπλα ..Κι αν νομίζουμε πως υπάρχουν κάποια " κατά " εμείς που αγαπήσαμε.. εμείς ..τους απλώνουμε το χέρι ..Γιατί όταν με τα χρόνια η παρουσία γίνει μόνιμη απουσία ..η πίκρα που θα μας μείνει θα είναι μεγαλύτερη απ΄όλα τα " κατά " του κόσμου...
γλυκιά καλημέρα στην ευλογημένη ψυχή σου
Α καλή Δέσποινά μου!
Δεν μπορώ να δεχτώ πράξεις οι οποίες μου δείχνουν ότι ο άλλος έχει μια πονηριά που τον καταδικάζει.
Μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα.
Η κυρία Κυμοθόη _και πολύ σωστά σε εκνεύρισε..
Μαζί σου!
Μην στέκεσαι με την ωραία αφέλειά σου σ’ αυτό που βλέπεις.
Οι άνθρωποι δεν είναι πάντα αυτό.
Ε ΤΟΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΕΧΟΜΑΙ..
Αγαπώ πολύ τους αυθεντικούς απλούς ανθρώπους και εκεί παραδίδω την ψυχή μου.
Τους άλλους εύκολα , αν χρειαστεί, τους κλωτσώ..
Η κυρία Κυμοθόη δεν με εκνεύρισε με πίκρανε...ποτέ δεν με εκνευρίζουν οι άνθρωποι ..πίκρα μονάχα κουβαλώ..
Όμως ξέρεις καλέ μου Ποιητή όπως μια σοφή κουβέντα που είπε η Μαρία ( Aeriko ) "με απογοητευουν οχι οι ανθρωποι αλλα οι προσδοκιες που εχω απο αυτους.." μήπως ζητάμε περισσότερο απ' όσο μπορούν..;
Πιστεύω πως όταν Εσύ είσαι γεμάτος καλοσύνη ακόμα και λάθος να είναι όλα με τον καιρό ξεπερνιούνται...
Με τον καιρό, με την συζήτηση όλα εξομαλύνονται..και με υπομονή..
Σε φιλώ
Καλό απόγευμα
Δημοσίευση σχολίου