...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Αυγούστου 2012

Κάτω από τον ουρανό και χίλια άστρα



Κάτω από τον ουρανό και χίλια άστρα
Μορφάζουν επιθετικά μες την κρύα γαλήνη
Της νύχτας που πύκνωσε.
                 Η μέρα σκέπασε τα ζούδια της και τώρα
δεν υπάρχει.
Υπάρχει το σιγανό αεράκι των σφυγμομετρήσεων
Η λογού σκοτεινιά που βαδίζει προς την μεσονύκτια αντιδικία
Του μελαγχολικού με τον εσμό των νυχτερίδων..
Καλαμιές θροΐζουν αδρά
Και μία αίγα βαριεστημένα βελάζει
Κάποτε. Μου λείπουν
Τα λόγια σου
και η γεωμετρία των ποιημάτων
Που οργώνουν την γη της ψυχής
την απροσμέτρητη..



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου