...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

26 Οκτωβρίου 2012

κόρη μελαχρινή που έζεψες το εγώ της μέρας στο υνί σου



Για να θριαμβεύσουν τα μάτια σου στον ουρανό μου
Άφησα την καρδιά μου να κράτα σκήπτρο την ομορφιά σου
πάνω από την λίμνη που η εξάχνωση γράφει
χορευτικές φιγούρες
κι αντιπαλεύει ο ουρανός τις καλαμιές
και η ζωή είναι ευτυχισμένη
νότα - αχ η ζωή

σε πλησιάζω με το ″φως και το σκοτάδι που έχω″
πόσα ορμέμφυτα μου χάρισες δώρα
πόσες σε είπα Κυριακές
πόσον θάνατο μου κατήργησες
που η αναπνοή σου λουλούδι στόλισε
το πέτο του νου μου

και να δεις που η ποίηση είναι από μόνη της άλλη αξία
όταν ξυπνάς πρωί και κει που ποτίζεις
τα κόκκινα γλαστράκια σου όπως στο Πήλιο
ο ήλιος που ψηλώνει σου μιλάει
μουσικές
και ‘ευχαριστιόνται άνεμο οι μηλιές
που σε σκλαβώνουν

κόρη μελαχρινή που έζεψες το εγώ της μέρας στο υνί σου
τα στάχυα των μαλλιών σου μέστωσαν
και σαν γυαλίζουν
ο κόσμος μου απόκτησε πλούτη και θάρρος
και κάνει μες την ιστορία μυθολογίας άλματα..





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου