...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

18 Δεκεμβρίου 2012

Είναι οι πόλεις που δεν λήγουν πουθενά




Είναι οι πόλεις που δεν κοιμούνται το βράδυ
Είναι οι πόλεις που δεν λήγουν πουθενά
Χιλιάδες αυτοκίνητα που πολλαπλασιάζονται επί την μοίρα των ανθρώπων
Χιλιάδες μυστικά και όλες μας οι αγωνίες πάντα φανερές
Στο πρώτο φως της μέρας
είναι μια ευτυχισμένη στιγμή που δυναμιτίζει το ύφος των μελαγχολικών σπιτιών και γράφει
Ωραία μες τον γαλανό ουρανό.
Χρήματα απόλυτα και χρηματιστήρια λερωμένα
Πατρίδες εξαγοράσιμες σύνορα ελαστικά
Ο πόλεμος στα πάντα ισχύει
Χλιδή και φτώχια σ’ έναν τελεσίδικα μεγάλο παρανομαστή.
Να χαρείς την ονομαστική εορτή σου- ποιός γιορτάζει τελικά
Όταν η νύχτα που έρχεται τον βρίσκει στο τιμόνι
Να οδηγεί μία νταλίκα μνήμη που είναι φορτωμένη με πάμπολλα εγκαύματα;

2 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

μέσα στην απρόσωπη πόλη... γίνονται τα πράγματα όπως τα λες... πολύ ωραίο!
γεια σου φίλε!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Να είσαι καλά Παρασκευή!
Ευχαριστώ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου