...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Δεκεμβρίου 2012

Οφειλή αρκούντως γενναία…





Σου χρωστάω τον θάνατο των ημερών
Κι ίσως αυτή την μυστική συνάντηση εγώ μετ’ εμένα κι εσύ
που λείπεις από όλα εσύ.
Τα άστρα καιροδηλώνουν αιθρία
Ο ουρανός ό,τι κι αν πεις σε διαβάζει
Κουράστηκα κάποια στιγμή δίχως και νόημα να σιωπώ.
Ας φλυαρήσω καυχούμενος εγωισμούς πλασμάτων
Που η φτώχεια τους απέβηκε τεράστια περιουσία, ας στεφανωθώ
Μαγιάτικα στεφάνια, και διονυσιακό
Πνεύμα της Άνοιξης. Ας ευθυμήσω
Κοιτώντας σε να με κατασπαράσσεις
Σαν έναν αρνί ανυπεράσπιστο ο λύκος σου.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου