Καίει το ατσάλι σου μες το
τοπίο
Σαν κίονας από ναό πεσμένος
μέσα στο λιβάδι της αιωνιότητας.
Μια παπαρούνα τρέμει με τον πορφυρό
χιτώνα της
Αυτοκράτειρα δόξης.
Συλλειτουργούν κάτω απ’ τον
ήλιο η λεύκα και η οξιά.
Μια καρδερίνα οξύμωρη πιο
ταπεινή κι απ’ την αγάπη..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου