...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Δεκεμβρίου 2012

Τότε που κι εγώ σ’ αγαπώ και σε ζω στην καρδιά μου..





Είναι η φωνή της γης όταν η βροχή πέφτει ανέμελη πάνω στο χώμα και γίνεται μια λάσπη φαιδρή και τιποτένια.
Τα δέντρα μιμούνται την νύχτα, ο άνεμος σκουντά τις κορφές τους.
Πέφτουν επάνω στα λερά πεζοδρόμια κίτρινα φύλλα.
Ένα σάλιο υγρασίας έρπει επάνω σε κάθε κορμό.
Νωχελικές σκέψεις συναντούν τις αεικίνητες νυχτερίδες.
Ο δραγουμάνος των άστρων φλερτάρει με το αργυρό φεγγάρι
Κι η νύχτα είναι τότε πιο γλυκιά.
Τότε που κι εγώ σ’ αγαπώ και σε ζω στην καρδιά μου..





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου