Το λάμπος των δέντρων συνάντησε την ογκούμενη γυαλάδα των φυτών.
Εικοσιοκτώ Απριλίου, μαράθηκε η όρεξη του χειμώνα.
Τσίπουρο κάνω κέφι στο μπαλκόνι μου. Πρασίνισε και πάλι η μουριά.
Το λάδι του ουρανού κρατάει το κλειδί της Κυριακής.
Ω Κυριακή χαρά μου!
Με το μολύβι γράφω απουσίες φίλων και για λύπες δυνατές.
Άρωμα της ψυχής οσμίζονται οι πιπεριές στις γλάστρες.
Κάθε ομιλία είναι η μεταγλώττιση που καταφέρνει ο λυπημένος
Κινώντας τους μοχλούς της σκέψης του να φέρουν τα ρητά του κοντινού θεού
ως τον μαντρότοιχο της κάθε ανθρώπινης απελπισίας..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Εικοσιοκτώ Απριλίου, μαράθηκε η όρεξη του χειμώνα
Το πλοιάριο μας οδηγεί στο φως κι η Ανοιξη τέρπει τις αισθήσεις
Ήρθε η ώρα της ποίησης!!!
φιλί
Ελένη με μια βαρκούλα καρυδότσουφλο αρμενίζουμε όλοι
ποιητές και ποιητάδες
και σκαρώνουμε καντάδες
βρε πώς μου 'ρθε τώρα αυτό;
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου