Μια δικτατορική
ψύχρα όπως βραδιάζει.
Τον ουρανό τρυπούν
μουσικές νότες ευφάνταστες.
Στέλνω την σκέψη
μου από μακριά να σ’ ανταμώσει
Μελαχρινό κορίτσι
που αγάπησε να σε κοιτά ο Μάρτιος.
Η Πάρος μια
δισύλλαβη φωνή.
Στα μικρά δρομάκια
της επάνω απ’ το λιμάνι αχούν,
επάνω στις
στρωμένες πλάκες
τα τακουνάκια των
εφήβων.
Τραγουδούν· η
νύχτα αγάλλεται.
Ρέει μια χαρμόσυνη
φεγγαροαχτίδα·
πέρα απ' τα βουνά
δασκάλα μου η θάλασσα..
Πάρος 27.3.2013
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου