...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Ιουλίου 2013

Αχ εκείνες οι ψυχούλες που λείπουν


Παραμονή αγίας Παρασκευής
Τρέχοντας για την γλαφυρή πρωτεύουσα
Ανάμεσα στον κάμπο των Θηβών
Σπαρμένη γη κι ο ήλιος πάει να βασιλέψει

Αχ εκείνες οι ψυχούλες που λείπουν
Κι εγώ τους κάνω τα μνημόσυνά μου
Εκείνα τα άλλα που μεστώνουν την καρδιά μου πιο πολύ
Και για τους φίλους που πια δεν υπάρχουν, με πονάνε!

Όταν αγγίζω το μολύβι, η ακίδα του κάτι φορές
Είναι σαν όπως δόρυ σε λαβώνει
Και τρέχει το αίμα πορφυρό και με ευφράδεια
Λέει για την πικρή μας δύσκολη ζωή..





2 σχόλια:

Paty Carvajal είπε...

Sí Stratis, la vida es a veces dificil o amarga, pero por tan solo UN MOMENTO DE AMOR VERDADERO... vale la pena vivirla.

Cierto?

Muchos besos desde este rincón del mundo.

Στρατής Ναι, η ζωή είναι μερικές φορές δύσκολο ή πικρό, αλλά μόνο για μια στιγμή της αληθινής αγάπης ... αξίζει να ζει.

Σωστά;

Πολλά φιλιά από αυτή τη γωνιά του κόσμου.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Paty Carvajal

alguna vez tuvimos la capacidad de codo que viven en erthw y en gnwrisw, a pioyme un café.Me alegra que con Tosh aggizeis el grammena mi amor!Un beso dulce de Grecia.

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου