...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

26 Νοεμβρίου 2013

ω μαργαριταρένια μου, εσύ



Από το τίποτα ξεκίνησα και στο τίποτα καταλήγω-
Απλά το ξέρω περίτρανα
                                          Οι σημαίες μου
Ξεσκίστηκαν και αναζητώ νέες ιδέες
Στην κοσμοθεωρία μου για να παρασταθούνε.
Απογοητευμένος από το σκέλεθρο άνθρωπος
Και πιο αναχωρητής από ποτέ μου
Εγώ ο μονήρης και ο τραχύς
Κατευνάζω της μοναξιάς μου την θύελλα
Και σε μια σκήτη λουλουδιού καταφεύγω.
Κι εσύ που με διαβάζεις μια απ’ την καλή και μια
Απ’ την ανάποδη, ω μαργαριταρένια μου, εσύ
Σκουντάς το δέντρο τ’ ουρανού και οι καρποί του πέφτουν μες την νύχτα
Φωτίζοντας την με των αστεριών τον άπεφθο εγωισμό..


1 σχόλιο:

Αστοριανή είπε...

Δεν είμαι

εκείνος που ήθελα και περισσότερο

δεν θα γίνω εκείνος που πρέπει.. SP


...και συνεχίζεται η 'ερευνα
για το θείο φως...

Να είσαι καλά,
Υιώτα

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου