Κορίτσι της μιλιάς της έσω…

Στις νύχτες αναλογεί το μεθύσι σου κι αυτός

ο ωραίος σου εκτροχιασμός, να χαμογελάς

μαρτυρώντας κραιπάλη και να ξεκλειδώνεις

να μπεις στην πολυκατοικία, ξημερώματα ακόμη, τραγουδώντας

ένα τραγούδι που κυλάει όπως αίμα της χαράς.

Ποιός να κατανοήσει το μπαρούτι που έχει το αίμα σου, ποιός

να κατανοήσει φυσεκλίκια που έχεις

κρεμασμένα επάνω σου, πόσες ιλαρές ιδέες και πόσες

της φουρτούνας φαιδρότητες;- Σε μελετώ

σαν φαινόμενο άλλου πολέμου· ξέρω
πού στρέφουν τα μάτια σου

πού αφήνεσαι και πού,

κουμπωμένη ολότελα, κρύβεις

την επανάσταση κάτω απ’ τα σκισμένα μπλουτζίν σου.

Ταξιδεύεις με την φωτιά που δυναμώνει ο αέρας

ταξιδεύεις με τον ρυθμό που λαχανιάζει η αναπνοή

κορίτσι πράμα που τον Χάρο προκαλεί κι ο Χάρος δεν τo έχει

κορίτσι των ανοίξεων κορίτσι της μιλιάς της έσω και του θάρρους

του απώτατου..