...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Οκτωβρίου 2014

εγώ που είμαι εγώ





Τι συμβαίνει λες,
μες την επικράτεια των νεφών, ιώδες
και που βάλει κατά των εκτάσεων
της φθινοπωρινής ραστώνης,
βάφοντας
την έμπνευση
με το λιλά της έκπληξης;..

Ακμάζει επικό το απόγευμα.

Ο ήλιος υπερβάλει στο χρυσό του νομισματοκοπείο.

Ο αέρας σέρνεται σαν σαύρα γλαφυρή.

Η Αττική, όπως μεζές, δοκιμάζεται.

Εγώ γεννήθηκα να τολμώ
παρομοιώσεις. Μια λύπη
αδιόρατη με κυριεύει
κάποτε και,
κάποτε,
εγώ που είμαι εγώ,
είμαι ταυτόχρονα κι ένας, μέσα μου, άλλος..





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου