...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Απριλίου 2015

Τοπίο τ' ουρανού…




Χαμηλώνουν τ' αστέρια κάποια βράδια και του ουρανού η μελαγχολία 
ποτίζει το χώμα με δρόσο και έξαψη.
Βλέπει η αισιοδοξία την θάλασσα,
Ουρανόθεν:
εκεί που ένας άγγελος έβγαλε τα λευκά του σανδάλια
και ξαποσταίνει κάτω απ' το σύννεφο μιας νότας της καρδιάς.
Ο αγρότης φουμέρνει κάτω από την συλλαβή μιας έγνοιας που δεν τέλειωσε· 
ο πλάτανος ψηλώνει
κι εγγράφεται μες τον βοριά.
Άοκνα προβατάκια μηρυκάζουν της χλόης την άχνα.
Για την ζωή αρμόζει εμπνευσμένη ζωγραφική.
Ο επουράνιος τσομπάνος παίζει στην φλογέρα του έναν σκοπό 
που τα πουλιά μεθάει και τον σιγοντάρουν..






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου