Χορεύεις…

Χορεύεις μέσα στην υποθήκη του νερού και το νερό γίνεται

μία δασεία που σε τονίζει πολυδύναμα.

Δεν είναι η διαφάνεια που ξενίζει, δεν είναι του βάθους ο συλλογισμός

που διατρανώνει την ομορφιά σου ως την μεταφυσική των πραγμάτων-

Είναι η εποχή των λαγαρών νερών και της μυθοπλασίας που βγάζει

το σώμα σου μέσα στον μύθο των συμφερόντων

της θάλασσας- όταν

Εγώ που σε λάτρεψα και που σε λέω, τι

μου μέλει για σένα αλήθεια, δεν ξέρω..