Επιστροφή…

Το φεγγάρι που φθίνει, προβάρει την μαύρη νύχτα επάνω στο σώμα του.

Ό,τι παροξύνεται είναι φεγγάρι, καθόλου άνεμος, η ζέστα νικά.

Οι σκιές ζευγαρώνουν με τα θηλυκά φαντάσματα των δέντρων και τρέπουν σε φυγή τα δειλά πουλιά των κλαδιών.

Όλες μαζί λεηλατούν το φασαριόζικο όνειρο των ανθρώπων.

Νιώθω την μυρωδιά της απουσίας, ο χρόνος αντανακλά τα πάθη του πάνω στο κάτοπτρο της ήσυχης λίμνης.

Είμαι λυπημένος -σαν στρατιώτης που επιστρέφει απ' τον χαμένο πόλεμό του.