...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Αυγούστου 2015

Σκηνικό Α.


Από τόσα απίστευτα πράγματα σχηματίστηκε η σιωπή..
Και την ακολούθησαν
Τα σμήνη των πουλιών
Πετώντας χαμηλά
Στον δίκαιο ορίζοντα.

Το καλοκαίρι σκαρφάλωνε επιδέξια
Πάνω στις ντροπαλές βερικοκιές
Σαν ένα άτακτο παιδί που βασιλεύει.

Εκεί βρήκα πάλι τον ήλιο
Να μιλά σαν σεβάσμιος γέροντας
Μπροστά στην λίμνη με τις πάπιες.

Εκπυρσοκροτούν οι αχτίδες του,
Κρύβει όλο το πάθος που ανακαλύπτεις μετά,
Στο φύλλωμα των δέντρων έχει εγκαταλείψει
το στιλπνό πουκάμισό του
Ατάραχος και ευτυχής.

Και ο τζίτζικας
Τροβαδούρος της ερημιάς και της ζέστας
Έπιασε πάλι το οργανάκι του, τραγουδά
Σαν μύστης που το ξέρει θα πεθάνει..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου