[θα σε συναντήσω εκεί που οι ορτανσίες πάλι επαναστατούν]

Θα πάρω την ομπρέλα μου, τον ενικό μου

τα παλιά μου παπούτσια την μαύρη πέτρα μου

τον ήλιο που φόρεσα, το φεγγάρι

που επιθυμούσα

και θα φύγω για άλλον παράδεισο..

Και θα σε συναντήσω εκεί που οι ορτανσίες

πάλι επαναστατούν και χρώματα κι αισθήματα σημαίνουν.

Έλα πίσω από τον τοίχο του παλιού σπιτιού- έλα να πάρω τα φιλιά σου

και ξέγραψε κάθε που είπα λόγο που δεν σ' άρεσε.

Όταν γευτείς την μοναξιά  που ξέρω

θα θέλεις να συνομιλείς μ' αυτόν τον άγγελο

που σου προσφέρει τώρα ανθοδέσμη εφτά πολύχρωμων δακρύων..