...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Οκτωβρίου 2015

Όλα είναι ποίημα μέσα μου, όλα φωτίζουν


Ήρθα εδώ από ένα όνειρο εφηβείας, ήρθα
και δεν έχω τίποτα από το παρελθόν να περισώσω..
Το φως ξεχύνεται επάνω στα χτισμένα σαν τ’ αγριοκάτσικα σπίτια
που σκαρφαλώνουν στον άγριο βράχο- ήρθα εδώ
που δεν είναι να ξέρω και κάτι που να έχει αξία- ήρθα
και είμαι με ένα φορτίο λέξεων βραχύβιων ο εντεταλμένος
να ξέρω πόσο κοστίζει πραγματικά στον καθένα μας η θλιβερή μοναξιά.

Ο αέρας είναι ζεστός, η πόλη κοιμάται·
με τον εγωισμό μου περιφέρομαι ανάμεσα στους άδειους της δρόμους:
ανήμπορος να ευτυχήσω με κάτι.

Είναι μια σκευωρία των ιδεών πρώτα να κάνουν πως σου παραδίνονται
και μετά να αυτοκτονούν, όπως οι καμικάζι
εκείνων των «άλλων θρησκειών» πασίχαρες
και αποφασισμένες μέσα στο μυαλό σου.
Δεν έχω αποκρυπτογραφήσει, όπως θέλω, το σινιάλο τους!

Σαν φάροι που αναβοσβήνουν μες την νύχτα.
Όλα είναι ποίημα μέσα μου, όλα φωτίζουν
στα μαύρα σκότη που υφίσταμαι-

είμαι επίμονα φωταγωγημένος
ηλιόδοξος
με λογική που ανθίζει
αθάνατη!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

ξέρω πόσο κοστίζει πραγματικά στον καθένα μας η θλιβερή μοναξιά. ...ΣΠ.

Το έλαβα!!! επιτέλους!

Θα τα πούμε. Φιλί στην αγαπημένη σου.

Υιώτα,
ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Χαιρετίσματα αβρά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου