Δεν σε μοιράζομαι-
είσαι η δική μου σκέψη που με πληρώνει
με άκρατο εγωισμό..
Πώς ξεθυμαίνουν με τον καιρό όλα τα αρώματα;
Θυμάμαι και ξεχνώ-
ξεχνώ κι η μνήμη μου με κυνηγάει:
ίδια πονώ όπως οσμίζομαι τους θανάτους.
Το άδικο δεν χωράει στις τσέπες μου. Ευτυχώς!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου