Κάτι…

Κάτι να μένει, κάτι
να εξέχει απ' τις πολλές θεωρίες, τα πολλά
λόγια, την φασαρία του σύμπαντος. Κάτι 
που να δίνει το εσύ που πολλαπλασιάζει το εγώ, κάτι
πολυδύναμο,
που επαφίεται
σαν χάρη μέσα στον καιρό κι ανακουφίζει
την ψυχή μας.
κάτι
ουσιαστικά χρυσαφένιο, πολύτιμο, όπως
και η αγάπη που ζητάς κι ο πόνος
της ζωής σου την παίρνει..