...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Νοεμβρίου 2016

Ζωγραφική σαν θείο δώρο των εκπλήξεων,

Ζωγραφική σαν θείο δώρο των εκπλήξεων,
Ζωγραφική αντεστραμμένη
Που νομιμοποιεί τις ηθικές των παθών, ζωγραφική
Κραυγαλέα, 
όπως η αρχιτεκτονική 
μιας φωτιάς που τρανά κι αμετάκλητα
Στο σύμπαν των στίχων μου καταφεύγει.
Ζωγραφική όταν δεν θα είμαι εδώ, όταν θα γελούν τα στρεβλά κόκαλά μου,
Ζωγραφική όταν η μνήμη μου δεν θα έχει πια εξουσία, όταν
για την ατμόσφαιρα ο νους μου άυλος κι όμως θα κόπτεται,
Δυνητικός.
Συλλαβίζω αδιάκοπα
Ομορφιές που ριζώνουν στα ορυχεία των αισθήσεων, αναγνώθω
Σαν ο πρωτάρης που διαβάζει το φως του πρωινού, πριν
ο ήλιος να βγει και να του δώσει
Αφορμές για να, ευτυχισμένος, υπάρξει..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου