...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Δεκεμβρίου 2016

Προοίμιο..





Τραμπάλα μες το βλέφαρο του ουρανού, επανάληψη
Στον χρόνο των επαναλήψεων, γέλιο
Κι όταν η μελαγχολία φουντώνει- ευτυχώς.
Πρωί!
Ό,τι έγειρε εγείρεται κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό·
Ο Δεκέμβριος ζητά την πέρλα του ορίζοντα
Όλοι οι στίχοι διψούν για παρομοιώσεις
Τίποτα δεν κουράζει την ευτυχία μου.
Μετρώ κι όλο μου λείπουνε τα χρυσία
-όμως ποιός νοιάζεται; Αφού
μ' ένα τραγούδι όλα καλύτερα φαίνονται
Και να τ' ακολουθούν τα σχήματα των εντυπώσεων.

Δίρφη κορυφή των εκστατικών σφυγμομετρήσεων
Δίρφη σαν να περπάτησε επάνω της η αδάμαστη Ήρα
Δίρφη χιονισμένο μεγάφωνο της Ευβοίας..

Να που τα νεόκοπα λογισμικά δεν χώρεσαν την δίψα του ανθρώπου
Για έρωτα· αυτά σταμάτησαν στο πρώιμο βραχάκι της ηλεκτρονικής μοναξιάς μας·
Κι η ποίηση τόλμησε να γραφτεί με νέα άλματα μέσα στην γλώσσα
Για όσους θα την πλησιάσουν, κερδοφόρα.

Αυτή είναι μια άλλη λογιστική των καημών·
Μια σημαιούλα ανεμίζει κλέβοντας αέρα της προσήλωσης-
Έτσι- για να εκπέμπω φως σαγήνης και να γράφω..



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου