Ησυχία…

Έχει ησυχία και την προστατεύω με τις παλάμες μου:
σαν ένα μικρό πουλί που έπεσε απ' την φωλιά και με έχει ανάγκη· κουκούβισε μέσα στα δάχτυλά μου και μ' αφήνει να το χαϊδεύω με την γραφή,
η πένα μου σχεδόν δεν το αγγίζει, 
απλά μου αφήνει τα νοήματα, ένα ένα,
να ξεπηδούν απ' το μικρό στηθάκι του και να γίνονται
κτήμα μου-
όπως κτήμα μου γίνονται οι λέξεις, οι αριθμοί και ο θάνατος..