Κτήσεως απ' αρχής της οικουμένης:

Καταφθάνουν πλοιάρια και, ώσπου το ψηφιδωτό να ραγίσει
ο ορίζοντας κραδαίνει τα σύννεφα ώσπερ
να σβήνεται ο ποταμός της λάβας του ήλιου και να χύνεται
μια γλυκιά μουσική
απ' αοράτου. Κτήσεως

απ' αρχής της οικουμένης:
κύκλος οι εικόνες, κρατά το μυαλό μου το εύοσμον,
νικώ
όπου σταθώ κι όπου βρεθώ,
μακαριστός
στα σεμνά μου καθήκοντα.

Έφτασα πια να παραδέχομαι τα ταπεινά, τώρα
που ξέρω πόση αξία έχουνε οι αστραπές και πόσο δάκρυ χαλάλισα
να μην μπορώ να εξανθρωπίσω στην μάζα,
το αγελαίο
εγωιστικό ελατήριο..