...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Ιουνίου 2017

Αμαρισύας Αρτέμιδος

Αμαρισύας Αρτέμιδος το γλαφυρό στόμα
Όταν αυγάζει κι είναι όλα τα σημαίνοντα
πίσω από τις πικροδάφνες-
Περνούν τα αυτοκίνητα γυαλιστερά σαν τα δελφίνια
Που κολυμπούν στο πλάτος του πελάγου· το απόγευμα
Η βροχή μαντρώνει φοβισμένους νοικοκύρηδες πίσω από τις τζαμαρίες
Και ντεραπάρει τις αναμνήσεις μας στον πέρα δρόμο του μυαλού. Μην
λείψεις θεά, μην σκαρφιστείς κανένα θάνατο
ή
ζωή που κυνηγά το ψέμα της αθανασίας· άσε μας
να μείνουμε σαν παραπλανημένοι και διαβάζοντας το σκοτεινό βιβλίο των ωρών
ερωτευμένοι με εκείνο που επιβιώνει
στον χρόνο μέσα των αρχέγονων ιεροτήτων..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου