...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

12 Ιουλίου 2017

Όταν σκοτεινιάζουν οι κόσμοι


Όταν σκοτεινιάζουν οι κόσμοι
Τα μάτια σου είναι δυο μυδράλια που βάλουν ενάντια στην ερημιά.
Συναντώ την κατάθλιψή μου· με παιδεύει· δαγκώνομαι.
Στον ύπνο μου βασανίζομαι απ’ τον ξύπνο μου.
Πώς φθάρηκαν οι μέρες μας και σαπίσαν!
Ένα μουχλιασμένο φως έρπει επάνω στις σκέψεις.
Μόνο η παρουσία σου είναι ορθοφωνία αγγέλων και ιερουργεί μες το δωμάτιο
Ή μέσα στο τοπίο που εκβάλει ευλάβεια πάνω στα αγχωμένα στιχάκια μου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου